Bijna 11 jaar West-Friesland. Als 18 jarige was ik vanuit Nibbixwoud verhuisd naar Amsterdam-Zuid om te gaan studeren en naar diverse omzwervingen kwam ik op 42 jarige leeftijd hier in De Goorn en maakte ik opnieuw kennis met de West-Friezen. Het was een soort van thuiskomen, vooral omdat ik nu weer mensen tegen kwam die te maken hebben met m’n familiegeschiedenis en m’n eigen geschiedenis. Ik kwam hier met de opdracht om de toenmalige 9 parochies in de omgeving in een nieuwe stuctuur samen te brengen om het pastoraat toekomst bestendig te maken. Hoe stroef dat ook ging in het begin nu zijn we niet meer van elkaar los te denken.
In deze jaren heb ik het pastoraleveld zien veranderen, het pastores team zien veranderen. we begonnen met 8 pastores !! Er gingen, er kwamen en gingen weer… er blijven er 3 en nu ga ik….
Pastoors hebben de eigenaardigheid om heel lang ergens te blijven, vooral als het lekker gaat. Vroeger kon je soms meer dan 25 jaar dezelfde pastoor hebben en of hij nu ‘lekker lag’ of niet je had met hem te doen. Ik had nog niet de behoefte om hier weg te gaan maar de pastorale bezetting in ons bisdom biedt me niet die luxe. Het is voor de bisschop een hele uitzoekerij wie hij wáár voor vraagt rekening houdend met waar een parochie om vraagt en wie hij voor handen heeft. Het is dus geen kwestie van solliciteren en kiezen uit een aantal kandidaten. Priesters worden schaars ‘goed’.
Maar ik prijs me gelukkig dat er in onze parochies veel mensen actief zijn op allerlei pastoraal- en organisatorischvlakken. Kundige mensen ook !! Zij zullen het pastoraat verder dragen en ervoor zorgen dat de parochie een warm thuis blijft. Ook op bestuurlijk gebied zitten er goede mensen aan tafel, dus daar zal het niet aan liggen.
Maar ik maak me zorgen…..
Van elke viering wordt bijgehouden hoeveel mensen er naar de viering komen en steeds zie ik dat er meer mensen naar een viering komen als ik voorga, dan wanneer een van onze andere voorgangers de dienst leidt. Het gaat uiteindelijk om onze geloofsgemeenschap die samen komt. Als er mensen wegblijven omdat de voorganger hun niet aanstaat dan zal dat op den duur leiden tot de beslissing om ook hier de kerk dicht te doen.
Jullie samen zijn De Kerk hier ter plaatse…. Het voortbestaan van jullie geloofsgemeenschap zal niet afhangen van de pastores die hun uiterste best zullen blijven doen om de pastorale zorg te organiseren en te geven, het hangt van jullie af….
Zorg ervoor, beste mensen hier en in de andere dorpen, dat je kerk een plek blijft waar mensen graag komen – waar jij graag komt omdat je meedoet….je schouders er onder zet.
Voorlopig zal mijn collega pastor Alvaro degene zijn die in het pastoresteam het contact met het pastoraateam van De Goorn en de parochieraden van Ursem en De Goorn zal onderhouden. Ik wens hem en z’n teamgenoten een mooie en vruchtbare samenwerking.
Op zaterdag 18 juni 16:30 uur ga ik voor in de Rozenstaete en op zondag 19 juni om 10:00 uur is het grote afzwaaien in de parochiekerk, waarbij iedereen welkom is.
Afscheid nemen doe ik niet…. want helemaal uit het zicht ben ik nog niet en aangezien er hier familie en vrienden wonen zult u zo af en toen m’n snoet weer terug zien… maar ik zet nu wel een streep onder m’n pastorale zorg voor u allen – er wacht een andere ‘kudde’.
Dank jullie wel, dat ik jullie pastoor mocht worden, het vertrouwen dat je me gaf, het warm thuis dat we samen hebben opbouwd.
groeten van mij
N.